Parter jest poziomem handlowym oraz buforem pomiędzy pozostałymi funkcjami. Można się stąd dostać zarówno do funkcji obsługi pasażerskiej, jak i do biur czy hotelu (lobby hotelowe). Dodatkowo schody ruchome łączą parter z kładką pieszą na poziomie +1 oraz z przejściem podziemnym na poziomie -1, skąd można dostać się na poszczególne perony. W sercu tej części budynku zaprojektowano przestronne, wewnętrzne atrium z dużym świetlikiem, naturalne światło dochodzi do wszystkich kondygnacji budynku dostępnych dla podróżnych, łącznie z poziomem znajdującym się poniżej placu. W dalszej części parteru mieszczą się trzy kondygnacje wielostanowiskowego parkingu dla samochodów oraz pomieszczenia techniczne.

W projekcie przewidziano cztery wyższe (około 50-53m) bryły połączone wspólnym cokołem. Jedna z nich, usytuowana najbliżej Placu Dworcowego, mieści w sobie hotel o dziesięciu kondygnacjach, ze 160 pokojami oraz restauracją i niezbędnym zapleczem, oraz 2 kondygnacjami w ramach cokołu. Kolejne trzy dwunastokondygnacyjne bryły, zlokalizowane bardziej na południe, są budynkami biurowymi o łącznej powierzchni GLA na poziomie około 43000m2.

Z powierzchni pierwszej kondygnacji biurowej wydzielono wewnętrzny pasaż ze strefami lobby pod każdym biurowcem. Wyższe kondygnacje powtarzalne mieszczą pomieszczenia biurowe (zróżnicowane pod względem powierzchni i ilości zatrudnionych osób), sale konferencyjne i szkoleniowe oraz, w części centralnej każdego segmentu, zaplecze magazynowo – techniczne wraz z pomieszczeniami socjalnymi, klatkami ewakuacyjną i dźwigami osobowymi.

Kładka międzyperonowa zaprojektowana została nad peronami 4, 5, 6 wraz z zejściem w kierunku Dworca Zachodniego i ulicy Głogowskiej od strony zachodniej i łączy się z dworcem PKP Poznań Główny oraz galerią handlową od strony wschodniej. Kładka zostanie wyposażona w schody ruchome w obydwu kierunkach oraz windy dla niepełnosprawnych zapewniające komunikację z każdym peronem. Z kładki zapewniono również bezpośredni dostęp zarówno do centrum obsługi pasażerskiej jak i pasażu biurowego łączącego obiekty w południowej części inwestycji.

Projekt zakłada odsłonięcie i wyeksponowanie zachowanej ceglanej ściany elewacji frontowej, która ma symbolizować fasadę dawnego dworca. Wkomponowanie jej w całość projektu i umieszczenie za strukturalna szklaną fasadą w celu zachowania pamięci o historycznym budynku. Projekt nie przewiduje odbudowy starego dworca zniszczonego w czasie wojny. Wartością tej koncepcji jest jej autentyczność – pokazanie naznaczonego przez czas i liczne przemiany fragmentu dawnego gmachu, który jest pomnikiem własnej historii. Ten sam materiał (cegła licówka), co na zachowanej ceglanej fasadzie, zastosowano na bocznych elewacjach niższych kondygnacji, jednak ukształtowano je w nowej interpretacji w sposób nowoczesny, odmienny od starej zabudowy. We wnętrzu holu zostanie zachowany również monumentalny polichromowany relief z 1962 r. autorstwa znanego poznańskiego twórcy Edmunda Łubowskiego.