Lokalizacja
Augustów
Rok
2014 - 2016
Status
Zrealizowany
Powierzchnia
8 000 m²
Zakres
Projekt koncepcyjny
Projekt budowlany
Projekt wykonawczy
Nadzór autorski

Biavita
Sanatorium uzdrowiskowe w Augustowie

Koncepcja

Projektowane założenie urbanistyczne oparte jest o istniejący obiekt sanatoryjny. Bezpośrednia dobudowa i przedłużenie bazy hotelowej pozwala na zachowanie czytelności funkcji i zapewnia sprawne funkcjonowanie całości obiektu. Część budynku w której zlokalizowana jest baza sanatoryjna wydziela urbanistycznie część komunikacyjną (dojazd do uzdrowiska i strefa parkingu) od strefy zielonej (park i zejście nad jezioro Necko).

Nowo projektowany obiekt składa się z dwóch głównych brył – wyższej (o wysokości istniejącej bazy hotelowo uzdrowiskowej): będącej naturalnym przedłużeniem istniejącej funkcji hotelowej na poziomach +1, +2, +3 i funkcji gastronomicznej na parterze oraz niższej: pawilonu mieszczącego funkcje programowe bazy zabiegowej. Elementem spajającym 2 główne bryły jest atrium funkcjonalnie łączące podstawowe funkcje całego obiektu. Na parterze, ze strefy recepcji atrium, z jednej strony dostępna jest baza zabiegowa z drugiej zaplecze gastronomiczne z salą wielofunkcyjną. Komunikacja pionowa łączy strefę atrium z drugim poziomem bazy zabiegowej i bazą hotelową z 51 jednostkami pokojowymi. Projektowane jednostki pokojowe dzięki połączeniu komunikacją z istniejącymi pokojami hotelowymi mogą być również dostępne ze strefy recepcji z istniejącego budynku.
Projektowany budynek podpiwniczony jest tylko w części basenowej kondygnacją techniczna, tam gdzie to jest niezbędne.

Projektowana rozbudowa sanatorium składa się z 4 kondygnacji użytkowych oraz części tarasowej usytuowanej na dachu. Oprócz 3 poziomów hotelowych z 51 pokojami, budynek mieści część sanatoryjno-zabiegową (na poziomie 0 i +1), basen (na poziomie 0), salę wielofunkcyjną, restauracje, bar, adaptowaną na potrzeby rozbudowy kuchnię centralną, pomieszczenia zaplecza oraz lobby z recepcją na poziomie parteru. Poziom -1 pod istniejącym budynkiem adaptowano na zaplecze gastronomiczne i dodatkowe funkcje sanatoryjne. Przewidziano wygodny dojazd dla dostaw w części istniejącego podpiwniczenia.

Na część sanatoryjną składają się zgrupowane, połączone funkcjonalnie zespoły gabinetów:

Parter: biuro bazy zabiegowej, zespół elektroterapii, gabinet pola magnetycznego niskiej częstotliwości, gabinet pola magnetycznego wysokiej częstotliwości, gabinet światło sollux, gabinet cardio i EKG dostępny z gabinetu lekarskiego ze wspólnym węzłem sanitarnym z punktem pielęgniarskim z którego jest bezpośredni dostęp do gabinetu inhalacji. Obok zaprojektowano cztery gabinety wielofunkcyjne ze wspólnymi zapleczami sanitarnymi.

Komunikacja do gabinetów odbywa się dookoła „wyspy” gdzie zaprojektowano pomieszczenia nie wymagające doświetlenia światłem dziennym. Są to m.in.: pomieszczenie porządkowe, magazyn czystej i brudnej bielizny, magazyn chemii, zespół toalet ogólnodostępnych, pomieszczenie socjalne i miejsce wypoczynku dla kobiet po zabiegach.
W południowej części skrzydła sanatoryjnego zaprojektowano basen z atrakcjami wodnymi, jacuzzi. Bezpośrednio z pomieszczenia basenu dostępne są sauna sucha i mokra z prysznicem schładzań i gabinet zabiegów mokrych. Wypoczynek po tych zabiegach jest możliwy w otwartej przestrzeni graniczącej z basenem.
Dostęp do basenu przewidziano poprzez szatnie dla osób niepełnosprawnych lub koedukacyjną. Dodatkowo ze strefy poczekalni basenu jest dostępny gabinet zabiegowy z zapleczem sanitarnym który może być wykorzystany na dodatkowe funkcje typu manicure, pedicure lub fryzjer.

Piętro: to powtórzony schemat komunikacyjny z funkcjonalnie pogrupowanymi gabinetami: gabinet, kąpiel kwasowęglowa sucha, gabinet laseroterapii i stanowisko kąpieli suchej. Następna enklawa to cztery gabinety hydroterapii z zapleczami sanitarnymi i gabinet wanny do namaczań, wszystkie z komunikacją wewnętrzną. Dla tej grupy usług przewidziano możliwość przyłączenia części korytarza z komunikacji ogólnej jeżeli zajdzie taka potrzeba (zaznaczone na rzucie).
Kolejna enklawa to sześć gabinetów z zabiegami borowino terapii, okładów i wellness z własnymi zapleczami sanitarnymi i wewnętrzną komunikacją. Wypoczynek po zabiegach przewidziano w bezpośrednim sąsiedztwie wspomnianych enklaw.
Ostatnim zespołem zlokalizowanym na piętrze jest sala rehabilitacji i sala wielofunkcyjna, fitness i cardio. Sale wielofunkcyjną do psychoterapii przeniesiono do pok. 120 w istniejącym budynku sanatorium.
Gabinet ordynatora zaprojektowano bezpośrednio w okolicy foyer bezpośrednio przy bazie zabiegowej.

Pokoje hotelowe umiejscowione są na 3 najwyższych kondygnacjach budynku. Ze względu na kształt części hotelowej otrzymują maksymalne możliwe nasłonecznienie oraz w widoki na okalające tereny zielone. Pokoje występują w podstawowej powierzchni 23,3 m2 (51 pokoi). Przewidziano możliwość przekształcenia części jednostek w niestandardowy pokój hotelowy, np. pokój dla alergika, pokój fitness z możliwością wstawienia prywatnego sprzętu do ćwiczeń (np. cykloergometr) lub stołu do masażu, rehabilitacji, pokój długopobytowy (dodatkowa przestrzeń użytkowa), pokój dla rodziny (1 łóżko podwójne + 1 łóżko pojedyncze). Projektowany budynek przystosowano do użytku dla osób niepełnosprawnych.

Dla całego zaproponowano prostą elewację pokazującą podział na funkcje sanatoryjną oraz hotelową służące za bazę do wypoczynku po sanatoryjnych zabiegach. Połączenia istniejącego i projektowanego budynku w elewacji zaprojektowano z powtarzalnych balkonowych paneli drewnianych wykonanych z lokalnego drzewa. Częściowo transparętną część zabiegów sanatoryjnych zaprojektowano aby gabinety zabiegowe miały naturalne doświetlenie i zapewniały kontakt wzrokowy z otaczającymi walorami przyrodniczymi.

Uproszczona forma, urozmaicony detal i kompleksowa wizja całości projektowanego założenia stanowi efektowną, jasną i przyjazną przestrzeń rekreacyjną.
Wszystkie elementy planowane w ramach założenia spełniają warunki dotyczące min. intensywności zabudowy, nieprzekraczalnych linii zabudowy, określone w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzeni dla projektowanego obszaru.

Obsługę komunikacyjną inwestycji przewidziano z dwóch stron. Wykorzystanie istniejącego parkingu znajdującego się od południowo wschodniej budynku i dojazd dla dostaw do istniejącej rampy i zjazdu na poziom -1 od strony północno wschodniej. W bezpośrednim sąsiedztwie sanatorium przewidziano miejsca postojowe dla autokarów oraz miejsca parkingowe dla niepełnosprawnych.
Ruch pieszych na terenie będzie się odbywał swobodnie wokół budynków, po całej powierzchni. Projektowany budynek połączono utwardzonymi ścieżkami z zejściem nad jezioro Necko i parkiem otaczającym budynek od północnego wschodu. W parku przewidziano urządzenia rekreacyjny wspomagające odnowę sanatoryjną. Budynek zaprojektowano jako w pełni dostępny i przyjazny osobom niepełnosprawnym. Osoby poruszające się na wózkach inwalidzkich mogą korzystać z wind przystosowanych do ich potrzeb.

Zdjęcia z realizacji