Rozbudowę terminala pasażerskiego przewidziano jako dwuetapową, zapewniającą obsługę statków rejsowych oraz pasażerów lotów czarterowych i tanich linii lotniczych. Część dedykowana GA oraz VIP stanowi funkcjonalnie wyodrębniona całość. Głównym obiektem kubaturowym jest terminal pasażerski, mieszczący w sobie strefy funkcjonalne, tzn. związane z płyta lotniska (airside) – sortownie bagażu, poczekalnie, hale odbioru bagażu przylatującego wraz z pomieszczeniami towarzyszącymi jak również strefy związane ze strona miejska (landside) – hale odpraw biletowo-bagażowych (odlotów i przylotów), biura linii lotniczych, gastronomie itd. Budynek terminala zaprojektowano w układzie funkcjonalnym jedno-poziomowym wg IATA, podjazd pod terminal od strony ogólnodostępnej zorganizowany w jednym poziomie, odloty i przyloty od strony płyty aranżowane również w jednym poziomie, według wytycznych programowych w standardzie obsługi pasażera „D” IATA.
Dach podzielony został modułowo na siatce, w której wycięto charakterystyczne otwory doświetlające wnętrze w kształcie trójkątów. Zastosowane górne doświetlenie hali głównej, zapewnia doprowadzenie do wnętrza terminala dużej ilości naturalnego światła, co w sposób istotny podnosi jakość jego przestrzeni. Idea projektu zakłada pokrycie dachu lustrzaną/polerowaną blachą, która to z lotu ptaka przypominać będzie prostokątne jezioro stworzone przez człowieka wpisując się w okoliczny kontekst.
Drewniana struktura dachu (dźwigary wykonane z drewna klejonego tworzą w rzucie siatkę o oczku trójkątnym) podparta jest regularnym systemem słupów wykonanych również z drewna klejonego ustawionych prostopadle względem siebie, zamocowanych sztywno i przegubowo. Układ ten znakomicie porządkuje wnętrze hali i nadaje mu rytm. Dodatkowo zastosowany materiał w czytelny sposób nawiązuje do otaczającej przyrody jednocześnie integrując się z otoczeniem.
Fasadę budynku zaprojektowano jako przeszkloną w całości szkłem o odpowiednich parametrach, podtrzymywaną konstrukcją bądź to słupowo-ryglową bądź cięgnową przy wewnętrznym licu fasady, a dodatkowe usztywnienia mocowane są do głównych słupów konstrukcyjnych hali.
