Przedmiotem inwestycji jest rozwinięcie założenia urbanistycznego Zintegrowanego Centrum Komunikacyjnego, zapoczątkowanego w 2009 r. budową dworca PKS oraz dworca PKP Poznań Główny nad peronami 1, 2, 3 połączonego z galerią handlową. Projekt zlokalizowany jest na terenach historycznego Dworca Poznań Główny oraz międzytorza w sąsiedztwie Poznań City Center, na obszarze Wolnych Torów w Poznaniu. Projektowany kompleks budynków zawiera funkcje biurowe, hotelowe, centrum obsługi pasażera, funkcje handlowo-usługowe, oraz kładkę z zejściami na perony kolejowe. Pierwszy etap inwestycji obejmuje budowę centrum obsługi pasażerów z towarzyszącymi usługami, hotelu, budynku biurowego, oraz parkingów. W kolejnych etapach powstaną 2 następne budynki biurowe. Ważnym punktem koncepcji jest połączenie z dworcami PKP i PKS oraz stworzenie spójnej, intuicyjnej strefy obsługi pasażerskiej.
Działka przeznaczona pod rozbudowę Zintegrowanego Centrum Komunikacji w Poznaniu znajduje się w międzytorzu i zajmuje teren dawnego dworca kolejowego Poznań Główny przy ul. Dworcowej 1. Działka jest ograniczona od północy placem dworcowym, od wschodu peronem pierwszym, od zachodu peronem czwartym i ciągnie się aż do zbiegu torowisk na południu. Na placu dworcowym zlokalizowany jest parking dla samochodów osobowych oraz przystanki autobusów komunikacji miejskiej i taksówek. Z placu w kierunku wschodnim można dostać się na perony 1, 2, 3, nowy dworzec kolejowy i dworzec autobusów dalekobieżnych oraz do galerii handlowej Poznań City Center. Od strony zachodniej, za peronami 4, 5, 6, znajduje się przystanek Poznańskiego Szybkiego Tramwaju (PST) oraz budynek Dworca Zachodniego.
Proponowana inwestycja będzie realizowana w trzech etapach. W pierwszym ma powstać Plac Dworcowy, przestrzeń części wspólnych obsługi pasażerskiej wraz z częścią usługowo-handlową i gastronomiczną o powierzchni około 6 100m2, kładka międzyperonowa, z hotelem o wysokości około 50m, na 160 pokoi, a także biurowiec o wysokości około 53m i powierzchni około 14 500m2 oraz parkingi. Dwa kolejne etapy zakładają rozbudowę kompleksu o kolejne budynki biurowe, identycznej wysokości, odpowiednio około 14 600m2 i około 13 800 m2, połączone z pierwszym etapem szerokim, pieszym pasażem na poziomie +1 oraz parkingami poniżej. Docelowo, w trzech etapach, planuje się stworzenie około 46 200m2 łącznej powierzchni biurowej i usługowej.
Budynek nie będzie powodować żadnych zjawisk uciążliwych dla środowiska, zdrowia ludzi i dla obiektów sąsiadujących. Eksploatacja budynku nie spowoduje powstawania żadnych ścieków technologicznych, odpadów technologicznych, nie wymaga używania wody na cele technologiczne, nie powoduje powstawania ponadnormatywnego hałasu i emisji spalin. Gromadzenie odpadów stałych w standardowych pojemnikach, opróżnianych przez specjalistyczne przedsiębiorstwo usług komunalnych, stosowana jest segregacja odpadów. Obszar oddziaływania budynku na otoczenie zamyka się w granicach działki inwestycyjnej.
Teren inwestycji jest bardzo dobrze skomunikowany, nie tylko z miastem, ale również z innymi rejonami kraju. Działka bezpośrednio przylega od wschodu do 1 peronu, a od zachodu do 4 peronu dworca kolejowego Poznań Główny. W bliskim sąsiedztwie znajduje się przystanek Poznańskiego Szybkiego Tramwaju (PST). Od strony Placu Dworcowego zaprojektowano włączenie do istniejącego układu komunikacyjnego poprzez projektowany zjazd prowadzący do podziemnej części pierwszego etapu inwestycji oraz parkingów wielostanowiskowych.
Dodatkowo, jednym z elementów projektu jest kładka międzyperonowa, która zaprojektowana została nad peronami 4, 5, 6 wraz z zejściem w kierunku Dworca Zachodniego i ulicy Głogowskiej od strony zachodniej i łączy się z dworcem PKP Poznań Główny oraz galerią handlową od strony wschodniej. Kładka zostanie wyposażona w schody ruchome w obydwu kierunkach oraz windy zapewniające komunikację z każdym peronem.
Z kładki zapewniono również bezpośredni dostęp zarówno do centrum obsługi pasażerskiej jak i pasażu biurowego łączącego obiekty w południowej części inwestycji. Budynek na poziomie -1 ma połączenie z tunelem podziemnym, łączącym wszystkie perony dworcowe. Działka inwestycyjna charakteryzuje się tym, że jest bardzo długa i dość wąska. Taki kształt implikuje formę proponowanej zabudowy.
Głównym założeniem koncepcji zabudowy jest zminimalizowanie długości całego kompleksu. Zmniejszenie długości zespołu zabudowy pozwala skrócić drogę prowadzącą do każdego z budynków i daje pretekst do przesunięcia budynków względem osi północ-południe. Dzięki tym zabiegom uzyskano atrakcyjną i urozmaiconą formę całego założenia.
Istotnym elementem projektu jest odseparowanie komunikacji pieszej od komunikacji kołowej. Efekt ten osiągnięto dzięki przypisaniu poszczególnych funkcji konkretnym poziomom i zapewnieniu dodatkowej komunikacji pomiędzy nimi. Także w tym celu Plac Dworcowy podzielono na dwie odrębne strefy. Nawiązano w ten sposób do założenia przedwojennego, w którym plac dzieliły tory dojeżdżającego do połowy tramwaju. W części podjazdowej od strony mostu Dworcowego zapewniono podjazd dla taksówek i odprowadzających, przystanki autobusowe oraz rampę zjazdową do parkingów podziemnych. Ograniczony ruch kołowy i zastosowany szereg rozwiązań, pozwoliły uczynić go atrakcyjnym miejscem spędzania wolnego czasu zarówno dla podróżnych, jak i dla mieszkańców Poznania. Będą tam tereny zieleni, tafle wody z fontanną, ławki, kawiarniane ogródki i stację rowerów miejskich. Zagospodarowanie placu sprzyja organizacji wydarzeń kulturalnych – zaplanowano miejsce na plenerowe galerie i przestrzeń wydarzeń artystycznych „art-wall”.
W strefie dworca/komunikacji pieszej pasażerów ograniczono ruch kołowy, kierując pojazdy pod ziemię i zostawiając na poziomie terenu jedynie drogę pożarową. Przestrzeń, pomiędzy nowym budynkiem a peronem 1, zaprojektowano jako deptak dla pieszych.Plac miejski, przestrzeń pasażerska, handlowa, hotel i biurowiec wraz z parkingami powstaną w pierwszym etapie inwestycji. Dwa kolejne etapy zakładają rozbudowę kompleksu o kolejne budynki biurowe połączone z pierwszym etapem szerokim, pieszym pasażem na poziomie +1 oraz parkingami.Zespół budynków ZCK został podzielony na 4 główne przestrzenie zróżnicowane pod względem funkcjonalnym – kondygnację podziemną oraz dwie kondygnacje nadziemne, które tworzą cokół dla „stojących” na nim punktowców: hotelu i biurowców.
Parter jest poziomem handlowym oraz buforem pomiędzy pozostałymi funkcjami. Można się stąd dostać zarówno do funkcji obsługi pasażerskiej, jak i do biur czy hotelu (lobby hotelowe). Dodatkowo schody ruchome łączą parter z kładką pieszą na poziomie +1 oraz z przejściem podziemnym na poziomie -1, skąd można dostać się na poszczególne perony. W sercu tej części budynku zaprojektowano przestronne, wewnętrzne atrium z dużym świetlikiem, naturalne światło dochodzi do wszystkich kondygnacji budynku dostępnych dla podróżnych, łącznie z poziomem znajdującym się poniżej placu. W dalszej części parteru mieszczą się trzy kondygnacje wielostanowiskowego parkingu dla samochodów oraz pomieszczenia techniczne.
W projekcie przewidziano cztery wyższe (około 50-53m) bryły połączone wspólnym cokołem. Jedna z nich, usytuowana najbliżej Placu Dworcowego, mieści w sobie hotel o dziesięciu kondygnacjach, ze 160 pokojami oraz restauracją i niezbędnym zapleczem, oraz 2 kondygnacjami w ramach cokołu. Kolejne trzy dwunastokondygnacyjne bryły, zlokalizowane bardziej na południe, są budynkami biurowymi o łącznej powierzchni GLA na poziomie około 43000m2.
Z powierzchni pierwszej kondygnacji biurowej wydzielono wewnętrzny pasaż ze strefami lobby pod każdym biurowcem. Wyższe kondygnacje powtarzalne mieszczą pomieszczenia biurowe (zróżnicowane pod względem powierzchni i ilości zatrudnionych osób), sale konferencyjne i szkoleniowe oraz, w części centralnej każdego segmentu, zaplecze magazynowo – techniczne wraz z pomieszczeniami socjalnymi, klatkami ewakuacyjną i dźwigami osobowymi.
Kładka międzyperonowa zaprojektowana została nad peronami 4, 5, 6 wraz z zejściem w kierunku Dworca Zachodniego i ulicy Głogowskiej od strony zachodniej i łączy się z dworcem PKP Poznań Główny oraz galerią handlową od strony wschodniej. Kładka zostanie wyposażona w schody ruchome w obydwu kierunkach oraz windy dla niepełnosprawnych zapewniające komunikację z każdym peronem. Z kładki zapewniono również bezpośredni dostęp zarówno do centrum obsługi pasażerskiej jak i pasażu biurowego łączącego obiekty w południowej części inwestycji.
Projekt zakłada odsłonięcie i wyeksponowanie zachowanej ceglanej ściany elewacji frontowej, która ma symbolizować fasadę dawnego dworca. Wkomponowanie jej w całość projektu i umieszczenie za strukturalna szklaną fasadą w celu zachowania pamięci o historycznym budynku. Projekt nie przewiduje odbudowy starego dworca zniszczonego w czasie wojny. Wartością tej koncepcji jest jej autentyczność – pokazanie naznaczonego przez czas i liczne przemiany fragmentu dawnego gmachu, który jest pomnikiem własnej historii. Ten sam materiał (cegła licówka), co na zachowanej ceglanej fasadzie, zastosowano na bocznych elewacjach niższych kondygnacji, jednak ukształtowano je w nowej interpretacji w sposób nowoczesny, odmienny od starej zabudowy. We wnętrzu holu zostanie zachowany również monumentalny polichromowany relief z 1962 r. autorstwa znanego poznańskiego twórcy Edmunda Łubowskiego.
